Crkvena opština osvetlala obraz
Ono što nisu klubovi učinili priredile su ponovo crkvene opštine u mnogim gradovima i organizovale doček Nove godine po julijanskom kalendaru.
Među parohijama koja je to organizovala je i bonska, kao jedna od retkih širom dijaspore koja je sebi mogla da priušti da iz otadžbine dovede neku od zvezda sa estrade.
Mulenbah hala bila je premala da primi sve zainteresovane goste željne dobrog provoda uz pesme Sanje Maletić uprkos tome što je samo 30 kilometara dalje, u Kelnu bila slična manifestacija.
Osim parohijana iz Bona i okolnih mesta, najmasovnije grupe su dolazile iz Ahena, bivše parohije oca Slavenka i iz Nojevida i okoline odakle često naši ljudi dolaze i na bogosluženja nedeljom.
Penzija i u klubu
Osim mladih i onih iz srednje generacije bilo je i veterana koji su svoj pečalbarski hleb u Nemačkoj počeli da zarađuju još početkom sedamdesetih godina prošlog veka poput Bebija Lazarevića i Pere Babića iz Bona.
- Godinama sam pomagao u raznim klubovima, ali eto došlo je vreme da pored redovne penzije steknem i ovu i da sada mene neko poslužuje - kaže Pera dugogodišnji aktivista u mnogim klubovima počevši od nekadašnjeg Bratstva i jedinstva, preko "Vuka Karadžića" pa do fudbalskog kluba Beli orao.
Gosti su se dobro zabavljali, a u jednoj grupi bile su i četiri dame iz Bona i Veselinga, Anka, Danica, Jadranka i njena kćerka Dajana.
- Ovo je prilika da se nađem sa prijateljicama, popričamo i veselimo se, šteta što nema više ovakvih zabava i proslava, nekada smo u Bonu imali muziku svake subote, a sada eto jedva jednom godišnje - ističe Danica prisećajući se dana mladosti.
Ako bismo tražili najveselijeg pojedinca onda je svakako to bila Emilija Gudurić iz Bona koja je na doček došla sa roditeljima, Zvonkom i Radmilom, ali i sa brojnim prijateljima.
Na ovom slavlju mladi su bili i najaktivniji, dostojno su nasledili starije kolege i uspešno posluživali oko 300 gostiju kao da su profesionalni konobari.